Isparta gülü, Rosa gallica ile Rosa moschata türlerinden elde edilmiş melez bir gül türüdür.
Anavatanı olan Orta Asya’dan ticaret yolu ile dünyanın diğer bölgelerine ulaşmış olan gül güzel kokusu, tıbbi değeri ve beslenmedeki yeri dolayısıyla çeşitli efsanelere konu olmuştur. Öyle ki Fenikeliler, Yunanlılar, Romalılar gül bahçelerine en az tahıl tarlaları kadar değer verirlerdi.
Gül kokusunu kalıcı yapmak için antik çağlarda Mısır, Mezopotamya, Hint ve Çin gibi medeniyetler çeşitli çalışmalar yapmıştır.
Isparta Gülünün Özellikleri
Rosa damascena; Isparta Gülü, Pembe Yağ Gülü, Yağ Gülü, Sakız Gülü ve Şam Gülü adlarıyla da bilinen pembe renkli, yarım katmerli ve kuvvetli kokulu, çok yıllık, dikenli ve kışa dayanımı yüksek bir bitkidir.
1,5-3 m arasında boylanmaktadır. Gövde silindir biçimli, içi dolu, esmer renkli, çok dallı ve dallar çok sayıdaki irili ufaklı sert dikenlerle çevrilidir. Yapraklar yumuşak yapılı ve ince tüylerle kaplı, alternans dizlişli, saplı ve stipulalı (kulakçık), 5-7 foliolludur.
Çiçekler hafifçe sarkık, az ya da çok koyu pembe renklidir. Tek renkli olan çiçeklerde içteki taç yapraklar dıştakilerden daha küçük yapılı olup, çiçeklenme çalı formundaki bir bitkide görülen biçimdedir.
