EmeL kullanıcısının son içeriği

Yirmi dokuz çeşit ölüm buldum, bir de sen düşün Artık yağmur altında mı olur Nasılsa gözyaşları yosun tutmaz Bellek denen o ******, ardından koşturur da kimseyle yatmaz Bir gün gidenler de unutulur Kaç şiir yazdım ki ölümden söz eder Kimi görsem "daha ölmedin mi", der gibi yüzüme bakar oldu...

Ölüm bile geç kaldıktan sonra Bütün ilkleri sona bırakmanın belki de tam zamanı Ben her şey bir ırmaktır sanırdım Bunun için günlükler tutmaya kalktım Ve tarihleri karıştırdım nasıl da Aldım şapkamı gidiyorum şimdi İniyorum kentin çekirdeğine kendime yeni dalgınlıklar buldum son günlerde...

Yaşamak, yeni bir emre kadar yasaklanmıştır. Bundan böyle kimse soru sormayacak. Şairlerden ve peygamberlerden çekmediğimiz kalmadı bunca yıl, başımıza gelmedik bela... Tarih konuşuyor, dinleyin! Kapılar sürgülenecek ve özellikle geceleri kimse sokağa çıkmayacak. Gelecekten ve güzel günlerden...

Duvarlardaki kurşun deliklerini Çiçeklerle kapla artık Eve erken dönersen iyi olur Öyle çok düşünme geceleri Yurdumuz, kimsesizlik, yoksulluk... Birahaneler sigara dumanı, Parklar, çimlere basmayınız Yollar daha kalabalık Bir şey eksik, bir şey eksik Diye düşünmesen iyi olur Bu şarkı kırık...

Yurdum gibi yaralıyım Ne eksik, ne fazla Derin bir uçurumum Bütün haritalarda Geceleri çığlıklar Giriyor düşlerime Dirlik nedir bilmedim Yalan yanlış tarihimde Yurdum gibi yaralıyım Dünyaya karşı ben Yılar değil yıllar, umudumdur Sessizce küllenen...

Akdeniz kazan, yüreğim kepçe dönüp, dolaşıp durdum turuncu sokaklar boyunca. Elimde bir mavi çiçek kaldı. Ben soldum, o solmadı..

-Oğlum Deniz'e- 1 Ben bütün yenilgileri yaşadım Kalmadı sana hiçbir şey Oğlum, biricik muradım Bir su damlasıdır kapıyı gözler Tükürür gibi bakıyor yüzüme dünya Kırılmış ağacımın o tek sürgüsünü Oğlum, biricik muradım Benden ötelere döndür yüzünü 2 Uzun bir sözcükse ömrüm Oğlum, son iki...

Ben her fırtınaya bir kanat verdim Yollara düşemediğim bundandır şimdi Nicedir silindi defterimden Özgürlük diye bir sözcük, üç heceli Her duyguda bir ikigen sonsuzluğu Ne yapsam birbiriyle hiç kesişmeyen Kendimi savurduğum sularda Anaforlanarak geri dönüyor birden Yalnızlık diye bir sözcük...

Gökyüzüne asılı kalmış bir yankı Arıyor kendisini bırakan ağzı Yeniden,yeniden sesini bulmak için İki köşeli yalnızlığın bir ucunda sen,bir ucunda ben Birleşip ayrılıyor çizgilerimiz Hangi boyuttan koparılmıştık ki biz Anı bile yok,ses,koku bile Bir elin yazdığını öteki el karalıyor sanki...

Uyan kalbim Ayrılık zamanı geldi Tokatlıyor rüzgar Sarsak bedenimi Geceler mi uzun Ben mi yoksulum Ekmek şarap ve şiirle Geçiyor günüm Uyan kalbim Ayrılık zamanı geldi Ölüm, ölsün artık Ben olayım son ölü Sokak bir ilmek gibi Sarıyor boynumu Yanlış yaşayanlar, doğru ölecek Benim yasam bu.

Bazen dayanmaktır sevmek; Hayat nereden vurursa vursun ayakta durabilmek... Bazen yaşamaktır sevmek. Soluksuz ciğer gibi sevgisiz kalbin duracağını bilmek... Bazen ağırdır sevmek; Sevdiğine layık olabilmek... Ve bazen hayattır sevmek; Birini çok uzaktayken bile, Yüreğinde taşıyabilmek...

Yalınlık benimle kal,mavi göğümün Enginliğinde uçan kuşların kanatlarına Şiirler yazayım diye,onlar götürsün Sevincini sözcüklerimin uzak ülkelere... Yalınlık benimle kal,bir yaprağın Yeşilliğinin altında damar damar yatan giz gibi Baktıkça derinleşen bir şey Okudukça yenilenen şiirler...

O, çoksesli kemanların Parmakları kırık virtiözüydü Göğe doğru burulmuş yağmurların altında öldü Yüzünde yaşanmamış hülyaların De ki minesi soldu O upuzun gecelerin Saçakaltlarında ıssız bir yarasa Bir şeyleri bekliyordu ama neyi kimi Düdüklerini evde unutan bekçilerin Sokaklara karşı...

Yalnızlık, yalnızlık Bari sen elimden tut Geceyarısı aynalarda Suçlu ve ezik Gözlerim kan çanağı Cinnete dönüşen bir dinginlik Duruyorum karşında Şarap taşlaşıyor Midemde ve beynimde Mavi mavi tüten sigara Giderek mora çalıyor Yalnızlık, yalnızlık Bari sen elimden tut Suflör...

Yağmur, ağıt yak ardımdan Karanlık sokaklar boyunca Ben yurdumun özoğluyum Kimseler yanmıyor bana Yaprak yaprak içimde yalnızlık Onun dalları dünyadır Kendi göğümde bu sürgünlük Bedenimdir ona tek sınır Kimsenin bir şey söyleyeceği yok Ben susarsam, konuşmazsam Acı bile sustu artık Yağmur...