Nasipten Ötesi Yok
Gencin birisi Kâbe'de hep, "ey dogrularin yardimcisi olan Allahim,
ey haramdan sakinanlarin yardimcisi olan Allahim, sana hamdü sena ederim" diye dua eder.
bu durum herkesin dikkatini çeker.
birisi, (neden hep ayni duayi yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun?) der.
o da anlatir:
7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altin dolu bir torba buldum. tam 1000 altin vardi. ıçimden bir ses bu altinlarla, sunlari sunlari yaparsin)diyordu. hayir dedim kendi kendime, bu benim degil, baskasinin mali, kullanmam haram olur dedim.
bu sirada birisi,
"söyle bir torba bulan var mı?" diye bagiriyordu.
çagirdim onu, nasil bir torbaydi, içinde ne vardi diye sordum.
torbayi tarif etti ve içinde 1000 altin vardi dedi. al öyleyse torbani diyerek verdim. adam torbayi açip içinden bana 30 altin verdi.
pazara gittim.
temiz yüzlü genç bir esiri överek satiyorlardi.gencin temizligi dikkatimi
çekti.
yanlarina gittim, bu köle için ne istiyorsunuz dedim. 30 altin dediler.
adamdan aldigim 30 altini verip genci satin aldim.bir iki yil geçti.
genç çok çaliskan, çok edepli idi. onu aldigima çok memnun olmustum.
bir gün onunla giderken karsidan iki üç kisi geliyordu.
genç bana dedi ki,
-efendim, ben fas emirinin ogluyum. bu gelenler babamin adamlari.
beni buldular. senden beni satin almak isterler. sen iyi bir insansin,
onlara 30
bin altindan asagiya satma dedi.o kisiler yanima geldi, bu esiri bize
satar misin dediler.
satarim dedim. 60 altin verelim dediler.
olmaz dedim. ıyi ama sen bunu 30 altina almadin mı? biz sana iki mislini
veriyoruz dediler.
öyleyse gidin pazardan alin dedim.
artira artira 20 bin altina kadar çiktilar. 30 binden asagi olmaz dedim.
çaresiz kabul ettiler. altinlari verip, genci alip gittiler.
ben o 30 bin altinla isyerleri açtim, ticaret yaptim, daha çok zengin
oldum.
bir gün bana arkadaslar, "çok zengin bir ailenin iyi bir kizi
var.
babasi yeni vefat etti. onunla seni evlendirelim" dediler. ben de "olur"
dedim.
nikah kiyildi. deve yükleri çeyizini getirdiler. çeyiz arasinda bir torba
dikkatimi çekti.
kiza, "bu nedir" dedim.
ıçinde 970 altin var, babam kâbe'de bunu kaybetmis, bulan gence 30 unu
vermis.
kalanini da bana hediye etti, çeyizine koyarsin dedi".
demekki buldugum altinlar benim rizkim imis, vermese idim haram yoldan
gelecekti,
simdi helal yoldan yine bana geldi.
bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler ihsan eden yüce
Rabbime hamd ederim.
takdirden ötesi yok...
nasipten ötesi yok...
alıntı
Gencin birisi Kâbe'de hep, "ey dogrularin yardimcisi olan Allahim,
ey haramdan sakinanlarin yardimcisi olan Allahim, sana hamdü sena ederim" diye dua eder.
bu durum herkesin dikkatini çeker.
birisi, (neden hep ayni duayi yapiyorsun, baska bir sey bilmiyor musun?) der.
o da anlatir:
7-8 sene önce yine Kâbe'de iken içi altin dolu bir torba buldum. tam 1000 altin vardi. ıçimden bir ses bu altinlarla, sunlari sunlari yaparsin)diyordu. hayir dedim kendi kendime, bu benim degil, baskasinin mali, kullanmam haram olur dedim.
bu sirada birisi,
"söyle bir torba bulan var mı?" diye bagiriyordu.
çagirdim onu, nasil bir torbaydi, içinde ne vardi diye sordum.
torbayi tarif etti ve içinde 1000 altin vardi dedi. al öyleyse torbani diyerek verdim. adam torbayi açip içinden bana 30 altin verdi.
pazara gittim.
temiz yüzlü genç bir esiri överek satiyorlardi.gencin temizligi dikkatimi
çekti.
yanlarina gittim, bu köle için ne istiyorsunuz dedim. 30 altin dediler.
adamdan aldigim 30 altini verip genci satin aldim.bir iki yil geçti.
genç çok çaliskan, çok edepli idi. onu aldigima çok memnun olmustum.
bir gün onunla giderken karsidan iki üç kisi geliyordu.
genç bana dedi ki,
-efendim, ben fas emirinin ogluyum. bu gelenler babamin adamlari.
beni buldular. senden beni satin almak isterler. sen iyi bir insansin,
onlara 30
bin altindan asagiya satma dedi.o kisiler yanima geldi, bu esiri bize
satar misin dediler.
satarim dedim. 60 altin verelim dediler.
olmaz dedim. ıyi ama sen bunu 30 altina almadin mı? biz sana iki mislini
veriyoruz dediler.
öyleyse gidin pazardan alin dedim.
artira artira 20 bin altina kadar çiktilar. 30 binden asagi olmaz dedim.
çaresiz kabul ettiler. altinlari verip, genci alip gittiler.
ben o 30 bin altinla isyerleri açtim, ticaret yaptim, daha çok zengin
oldum.
bir gün bana arkadaslar, "çok zengin bir ailenin iyi bir kizi
var.
babasi yeni vefat etti. onunla seni evlendirelim" dediler. ben de "olur"
dedim.
nikah kiyildi. deve yükleri çeyizini getirdiler. çeyiz arasinda bir torba
dikkatimi çekti.
kiza, "bu nedir" dedim.
ıçinde 970 altin var, babam kâbe'de bunu kaybetmis, bulan gence 30 unu
vermis.
kalanini da bana hediye etti, çeyizine koyarsin dedi".
demekki buldugum altinlar benim rizkim imis, vermese idim haram yoldan
gelecekti,
simdi helal yoldan yine bana geldi.
bana yardim edip haramlardan koruyan, nice nimetler ihsan eden yüce
Rabbime hamd ederim.
takdirden ötesi yok...
nasipten ötesi yok...
alıntı
