Bugün, Karagöz’ün son büyük ustalarından, Yaşayan İnsan Hazinesi seçilen üstat hayalî Metin Özlen’in vefat yıldönümü… Bu vesileyle hem Metin Özlen’i anmak, hem de ülkemiz mizahının kadim türlerinden Karagöz hakkında birkaç kelam etmek istiyorum.
Metin Özlen, ressam ve karikatürcüydü de… Tasvirlerinde fevkalade bir el işçiliğinin bulunması bundandır. Tasviri adeta bir dantela gibi işlemesiyle meşhurdu. Kapalıçarşı’da en pahalıya satılan tasvirlerin bazılarının Metin Özlen tasvirleri olduğunu işin erbabı bilirdi.
El işçiliğindeki mahareti şöyle dursun, Karagöz oynatmakta da aynı kudrette mahirdi. Olağanüstü taklit kabiliyeti sayesinde çoklarının yapamadığı taklitleri, en ince hususiyetlerini dahi es geçmeden yapardı.
Vefatı sonrasında, Metin Usta vefat ettikten sonra hayatta kalan son Yaşayan İnsan Hazinesi seçilen usta Alpay Ekler’le ve çıraklarıyla beraber cenaze çıkışında hayalî Ata Camuz’un Bahariye’deki kafeteryasına gittik. Orada onlarca Karagöz muhibbi hem Metin Usta’yı andık, hem de Karagöz üzerine muhabbet ettik. Hatta akşam bastırıp, hava soğuyunca Alpay Usta annesinin ördüğü hırkayı üşümeyeyim diye sırtıma geçirmişti. Nereden bilebilirdik ki Alpay Usta’yı da o yılın Ağustos’unda yitirecektik?
Metin Usta, hemen ardından pek erken Alpay Usta ayrıldı aramızdan… Karagöz öksüzdü, yetim kaldı…
Alpay Ekler’in vefatından sonra hayalî Cengiz Özek, İBB Kültür Yayınları’ndan bir kitap çıkardı. Bu kitapta, son yılların en fazla öğrenci yetiştiren ustası Alpay Ekler’den bahsetmeyerek şahsî husumetini maalesef kitaba yansıttı. Hâlbuki sanatta küslük olmayacağını en iyi kendisi bilirdi…
Sonra Kabalcı Yayınları’ndan tuğla gibi bir Karagöz kitabı daha çıktı. Bu kitabın müellifi Aziz Murat Aslan da Alpay Hoca’yla dargın olduğundan ötürü 1016 sayfalık kitabının tek satırında dahi Alpay Ekler’in ismini anmama nezaketsizliğini gösterdi!
Tüm bu yapılanlar birer ayıbın ötesine geçmez. Zira güneş balçıkla sıvanmaz!
İyi yahut kötü mizaçlı her hak eden sanatkârdan sanat tarihi kitapları bahsetmiyorlar mı? Bilakis, sanat mevzubahisse mizaç kıstas olmaktan çıkar.
Günümüze Karagöz’ü getiren husumet değil hakkaniyettir.
Neyse… Tüm bu olumsuzluklara rağmen gelecek adına umut taşımaktayım. Geçen haftasonu Hüseyin Dilan’ın Işkırlak isimli gösterisine gittim. Son aylarda bir gösteride bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum.
Ne mutlu bize ki Cengiz Samsun, Emin Taşdemir, Sibel Tomaç, Deniz Karalar, Bülent Aksu ve daha nice başarılı hayalîmiz var!
Üstelik çokça genç hayalî de yetişmekte…
Metin Özlen ve Alpay Ekler ustalar huzur içinde dinlenebilirler… Açtıkları yolda nice hayalî yürümektedir…
Metin Özlen, ressam ve karikatürcüydü de… Tasvirlerinde fevkalade bir el işçiliğinin bulunması bundandır. Tasviri adeta bir dantela gibi işlemesiyle meşhurdu. Kapalıçarşı’da en pahalıya satılan tasvirlerin bazılarının Metin Özlen tasvirleri olduğunu işin erbabı bilirdi.
El işçiliğindeki mahareti şöyle dursun, Karagöz oynatmakta da aynı kudrette mahirdi. Olağanüstü taklit kabiliyeti sayesinde çoklarının yapamadığı taklitleri, en ince hususiyetlerini dahi es geçmeden yapardı.
Vefatı sonrasında, Metin Usta vefat ettikten sonra hayatta kalan son Yaşayan İnsan Hazinesi seçilen usta Alpay Ekler’le ve çıraklarıyla beraber cenaze çıkışında hayalî Ata Camuz’un Bahariye’deki kafeteryasına gittik. Orada onlarca Karagöz muhibbi hem Metin Usta’yı andık, hem de Karagöz üzerine muhabbet ettik. Hatta akşam bastırıp, hava soğuyunca Alpay Usta annesinin ördüğü hırkayı üşümeyeyim diye sırtıma geçirmişti. Nereden bilebilirdik ki Alpay Usta’yı da o yılın Ağustos’unda yitirecektik?
Metin Usta, hemen ardından pek erken Alpay Usta ayrıldı aramızdan… Karagöz öksüzdü, yetim kaldı…
Alpay Ekler’in vefatından sonra hayalî Cengiz Özek, İBB Kültür Yayınları’ndan bir kitap çıkardı. Bu kitapta, son yılların en fazla öğrenci yetiştiren ustası Alpay Ekler’den bahsetmeyerek şahsî husumetini maalesef kitaba yansıttı. Hâlbuki sanatta küslük olmayacağını en iyi kendisi bilirdi…
Sonra Kabalcı Yayınları’ndan tuğla gibi bir Karagöz kitabı daha çıktı. Bu kitabın müellifi Aziz Murat Aslan da Alpay Hoca’yla dargın olduğundan ötürü 1016 sayfalık kitabının tek satırında dahi Alpay Ekler’in ismini anmama nezaketsizliğini gösterdi!
Tüm bu yapılanlar birer ayıbın ötesine geçmez. Zira güneş balçıkla sıvanmaz!
İyi yahut kötü mizaçlı her hak eden sanatkârdan sanat tarihi kitapları bahsetmiyorlar mı? Bilakis, sanat mevzubahisse mizaç kıstas olmaktan çıkar.
Günümüze Karagöz’ü getiren husumet değil hakkaniyettir.
Neyse… Tüm bu olumsuzluklara rağmen gelecek adına umut taşımaktayım. Geçen haftasonu Hüseyin Dilan’ın Işkırlak isimli gösterisine gittim. Son aylarda bir gösteride bu kadar güldüğümü hatırlamıyorum.
Ne mutlu bize ki Cengiz Samsun, Emin Taşdemir, Sibel Tomaç, Deniz Karalar, Bülent Aksu ve daha nice başarılı hayalîmiz var!
Üstelik çokça genç hayalî de yetişmekte…
Metin Özlen ve Alpay Ekler ustalar huzur içinde dinlenebilirler… Açtıkları yolda nice hayalî yürümektedir…
Misafirler için gizlenen link, görmek için
Giriş yap veya üye ol.
