Metehan90
Forum Üyesi
Kur’an’ı Kerim’de Geçen Allah’ın İsimleri
1) el-AFUVV
( الْعَفُوّ )
Manası: “Çok affeden, bağışlayan.”
Nisâ 43
2) el-A’LÂ
( الأَعْلَى )
Manası: “En yüksek, en yüce, en şerefli.”
Ağlâ 1
3) el-ÂHİR
( الآخِرُ )
Manası: “Son, nihayet, sonuncu.”
Hadîd 3
4) el-ÂLİM
( الْعَالِمُ )
Manası: “Bilen, bilgin, âlim.”
Haşr 22
5) el-ALÎM
( الْعَلِيمُ )
Manası: “Çok bilen, çok bilgili.”
Sebe 26
6) el-ALİYY
( الْعَلِىُّ )
Manası: “Yüksek, kadri yüce, şerefli.”
Sebe 23
7) ALLAH
( الله )
Manası: “Ulûhiyete mahsus sıfatların hepsini kendinde toplamış bulunan, ibadet edilen.”
Fâtiha 1
8) el-AZÎM
( الْعَظِيمُ )
Manası: “Büyük, yüce, azamet sahibi.”
Vâkıa 96
9) el-AZÎZ
( الْعَزِيزُ )
Manası: “Üstün, şerefli, kuvvetli, varlığı nâdir.”
Haşr 23
10) el-BÂRİ
( الْبَارِىءُ )
Manası: “Yaratıcı, hâlık.”
Haşr24
11) el-BASÎR
( الْبَصِيرُ )
Manası: “Görücü, gören.”
Feth 24
12) el-BÂTIN
( الْبَاطِنُ )
Manası: “Gizli olan, gizli ve sır olan şeyleri bilen.
Hadîd 3
13) el-BERR
( الْبَرُّ )
Manası: “Hayırlı, lütufkâr, iyilik, şefkat ve ihsan sahibi.”
Tûr 28
14) el-CEBBÂR
( الْجَبَّارُ )
Manası: “İkrah eden, zorâki yaptıran.”
Haşr 23
15) el-EHAD
( الأَحَدُ )
Manası: “Bir, biricik, benzeri olmayan.”
İhlâs 1
16) el-EKREM
( الأَكْرَمُ )
Manası: “En cömert, en çok kerem sahibi.”
Alak 3
17) el-EVVEL
( الأَوَّلُ )
Manası: “Birinci, ilk, evvel.”
Hadîd 3
18) el-FETTÂH
( الْفَتَّاحُ )
Manası: “Açan, çok iyi açıcı, kullara rızık kapılarını açan, insanlar arasında hükmeden.”
Sebe 26
19) el-ĞAFFÂR
( الْغَفَّارُ )
Manası: “Çokca bağışlayan, affeden.”
Gâfir 42
20) el-ĞAFÛR
( الْغَفُورُ )
Manası: “Çokca bağışlayan, affeden.”
Şûrâ 23
21) el-ĞANİYY
( الْغَنِيُّ )
Manası: “Zengin, başkasına muhtaç olmayan.
Muhammed 38
22) el-HABÎR
( الْخَبِيرُ )
Manası: “Her şeyden haberi olan, haberdar.”
Haşr 18
23) el-HAFİYY
( الْحَفِىُّ )
Manası: “Çokca ikram eden, lütufkâr.”
Meryem 47
24) el-HÂFİZ
( الْحَافِظُ )
Manası: “Koruyan, muhafaza eden, hâmi.”
Yûsuf 64
25) el-HAFÎZ
( الْحَفِيظُ )
Manası: “Emin, hafızası iyi olan, unutmayan.”
Hûd 57
26) el-HAKÎM
( الْحَكِيمُ )
Manası: “Hikmet sahibi, âlim, bilgin.”
Haşr 24
27) el-HAKK
( الْحَقُّ )
Manası: “Hak, gerçek.”
Yûnus 32
28) el-HÂLİK
( الْخَالِقُ )
Manası: “Örneksiz olarak yaratan, var eden.”
Haşr 24
29) el-HALÎM
( الْحَلِيمُ )
Manası: “Yumuşaklıkla muamele eden, eza ve cefaya tahammül eden.”
Ahzâb 51
30) el-HALLÂK
( الْخَلاَّقُ )
Manası: “Örneksiz olarak yaratan, var eden.”
Yâsin 81
31) el-HAMÎD
( الْحَمِيدُ )
Manası: “Övülmeye değer, hamd edilen.”
Şûrâ 28
32) el-HASÎB
( الْحَسِيبُ )
Manası: “Hesab gören, hesaba çeken ve kar-şılık verme hususunda kâfi olan.”
Nisâ 6
33) el-HAYY
( الْحَىُّ )
Manası: “Diri, hayat sahibi.”
Bakara 255
34) el-İLÂH
( الإِلهُ )
Manası: “Kulluk edilen, ibadet edilen.”
Zuhruf 84
35) el-KÂDİR
( الْقَادِرُ )
Manası: “Güç yetiren, güçlü.”
Enâm 37
36) el-KADÎR
( الْقَدِيرُ )
Manası: “Güç yetiren, güçlü.”
Haşr 6
37) el-KAHHÂR
( الْقَهَّارُ )
Manası: “Karşı konulmaz, yenen, gâlip, zorlayan.”
Gâfir 16
38) el-KÂHİR
( الْقَاهِرُ )
Manası: “Karşı konulmaz, yenen, gâlip, zorlayan.”
Enâm 18
39) el-KARÎB
( الْقَرِيبُ )
Manası: “Yakın olan.”
Sebe 50
40) el-KAVİYY
( الْقَوِىُّ )
Manası: “Kuvvetli, güçlü.”
Şûrâ 19
41) el-KAYYÛM
( الْقَيُّومُ )
Manası: “Herşeyi koruyan, tutan, idare eden.”
Bakara 255
42) el-KEBÎR
( الْكَبِيرُ )
Manası: “Büyük olan, kadri yüce.”
Nisâ 34
43) el-KERÎM
( الْكَرِيْمُ )
Manası: “Cömert, kerem sahibi.”
Neml 40
44) el-KUDDÛS
( الْقُدُّوسُ )
Manası: “Bütün noksanlıklardan münezzeh olan, temiz, kutsal.”
Haşr 23
45) el-LATÎF
( اللَّطِيفُ )
Manası: “Yumuşaklık ve lütufla iyilik eden, ihsan edici, merhamet eden.”
Mülk 14
46) el-MECÎD
( الْمَجِيدُ )
Manası: “Şanı yüce, şeref sahibi.”
Hûd 73
47) el-MELİK
( الْمَلِكُ )
Manası: “Mülk sahibi, hükümdar.”
Haşr 23
48) el-MELÎK
( الْمَلِيكُ )
Manası: “Mülk sahibi, hükümdar.”
Kamer 55
49) el-METÎN
( الْمَتِينُ )
Manası: “Sağlam ve güçlü olan, sâbit, kâvi.”
Zâriyat 58
50) el-MEVLÂ
( الْمَوْلَى )
Manası: “Efendi, sahip, veli.”
Bakara 286
51) el-MUBÎN
( الْمُبِينُ )
Manası: “Açık, net ve aşikâr olan.”
Nûr 25
52) el-MUCÎB
( الْمُجِيبُ )
Manası: “İcâbet eden, kabul eden.”
Hûd 61
53) el-MUHEYMİN
( الْمُهَيْمِنُ )
Manası: “Gözeten, kontrol eden.”
Haşr 23
54) el-MUHÎT
( الْمُحِيطُ )
Manası: “İhata eden, kuşatan.”
Fussilet 54
55) el-MUKÎT
( الْمُقِيتُ )
Manası: “Rızık veren, güç yetiren.”
Nisâ 85
56) el-MUKTEDİR
( الْمُقْتَدِرُ )
Manası: “İktidar sahibi, gücü yeten.”
Kamer 55
57) el-MU’MİN
( الْمُؤْمِنُ )
Manası: “İman edenlere eminlik veren, güvenlik sağlayan, kullarının hak olan şeylerini tasdik eden.”
Haşr 23
58) el-MUSAVVİR
( الْمُصَوِّرُ )
Manası: “Şekil veren.”
Haşr 24
59) el-MUTEÂLİ
( الْمُتَعَالِ )
Manası: “En yüce, en yüksek.”
Ra’d 9
60) el-MUTEKEBBİR
( الْمُتَكَبَّرُ )
Manası: “Bütün büyüklük ve yücelik vasıflarını kendinde toplayan.”
Haşr 23
61) en-NASÎR
( النَّصِيرُ )
Manası: “Yardım eden.”
Enfal 40
62) er-RAHÎM
( الرَّحِيمُ )
Manası: “Merhamet eden, bağışlayan.”
Fâtiha 1
63) er-RAHMÂN
( الرَّحْمَانُ )
Manası: “Merhameti çokca olan.”
Rahmân 1
64) er-RAKÎB
( الرَّقِيبُ )
Manası: “Gözeten, murâkabe eden.”
Ahzâb 52
65) er-RAÛF
( الرَّءُوفُ )
Manası: “Çok esirgeyen, şefkat ve merhamet gösteren.”
Haşr 10
66) er-REZZÂK
( الرَّزَاقُ )
Manası: “Rızıkları yaratan, mahlukâtına bahşeden.”
Zâriyat 58
67) es-SAMED
( الصَّمَدُ )
Manası: “Her şey varlığını ve bekasını O’na borçludur. Her şey O’na muhtaçtır. O hiçbir şeye muhtaç değildir. Her şeyin başvuracağı, yardım dileyeceği tek varlık O’dur.”
İhlâs 2
68) es-SELÂM
( السَّلامُ )
Manası: “Sâlim olan, selâmete çıkaran.”
Haşr 23
69) es-SEMÎ’
( السَّمِيعُ )
Manası: “İşiten, işitici.”
Nisâ 58
70) eş-ŞÂKİR
( الشَّاكِرُ )
Manası: “Karşılık veren.”
Bakara 158
71) eş-ŞEHÎD
( الشَّهِيدُ )
Manası: “Şâhid olan.”
Enâm 19
72) eş-ŞEKÛR
( الشَّكُورُ )
Manası: “Şükrün karşılığını veren.”
Şûrâ 23
73) et-TEVVÂB
( التَّوَّابُ )
Manası: “Tevbeleri çokca kabul eden.”
Nisâ 16
74) el-VÂHİD
( الْوَاحِدُ )
Manası: “Bir, tek, eşsiz, biricik.”
Gâfir 16
75) el-VÂRİS
( الْوَارِثُ )
Manası: “Bütün mahlûkât yok olduktan sonra bâki ve dâim olan.”
Enbiya 89
76) el-VÂSİ’
( الْوَاسِعُ )
Manası: “Herşeyi kaplayan, rahmeti herşeye şâmil, lütfu geniş olan.”
Bakara 261
77) el-VEDÛD
( الْوَدُودُ )
Manası: “Mahlûkâtını çok seven, çok sevilen.”
Hûd 90
78) el-VEHHÂB
( الْوَهَّابُ )
Manası: “Çokca hibe eden, bağışlayıp veren.”
Âli İmrân 8
79) el-VEKÎL
( الْوَكِيلُ )
Manası: “Vekil, koruyucu, güvenip dayanılan.”
Âli İmrân 173
80) el-VELİYY
( الْوَلِيُّ )
Manası: “İşleri üzerine alıp icrasını yüklenen, dost.”
Şûrâ 28
81) ez-ZÂHİR
( الظَّاهِرُ )
Manası: “Varlığı açık olan, aşikâr.”
Hadîd 3
82) el-BÂSIT
( الْبَاسِطُ )
Manası: “Dilediğinin rızkını açan, genişleten.”
Ahmed bin Hanbel 12592
83) el-CEMÎL
( الْجَمِيلُ )
Manası: “Güzellik sahibi, güzel.”
Müslim 147/91
84) el-CEVVÂD
( الْجَوَّادُ )
Manası: “Eli açık, cömertliği çok olan.”
Ebu Nuaym 5/29
85) el-HAKEM
( الْحَكَمُ )
Manası: “Hükmeden, hakim.”
Ebu Davud 4955
86) el-HAYİYY
( الْحَيِيُّ )
Manası: “Haya eden, hayalı.”
İbni Mace 3865
87) el-KÂBID
( الْقَابِضُ )
Manası: “Yakalayan, kabzalayıp zapdeden, ruhları kabzeden, öldüren.”
Ahmed bin Hanbel 12592
88) el-MENNÂN
( الْمَنَّانُ )
Manası: “Çokca iyilik ve ihsanda bulunan.”
Tirmizi 3774
89) el-MUAHHİR
( الْمُؤَخِّرُ )
Manası: “Geri bırakan, geciktiren.
Buhari 6336
90) el-MU’TÎ
( الْمُعْطِى )
Manası: “Veren, verici.”
Buhari 2902
91) el-MUHSİN
( الْمُحْسِنُ )
Manası: “İyilik eden, yaptığını güzel yapan.”
Taberani 7121
92) el-MUKADDİM
( الْمُقَدِّمُ )
Manası: “Öne geçiren, ileri alan.”
Buhari 6336
93) er-RABB
( الرَّبُّ )
Manası: “Efendi, sahip, düzene sokan, tedbir eden, terbiye eden, ıslah eden.”
Buhari 6244
94) er-REFÎK
( الرَّفِيقُ )
Manası: “Rıfk sahibi, yumuşak davranan.”
Müslim 2593/77
95) es-SEYYİD
( السَّيِّدُ )
Manası: “Mülk sahibi, efendi, yüce olan.”
Ebu Davud 4806
96) es-SUBBÛH
( السُّبُّوحُ )
Manası: “Bütün ayıp, kusur ve noksanlıklardan münezzeh.”
Müslim 487/223
97) eş-ŞÂFÎ
( الشَّافِي )
Manası: “Şifa veren, iyileştiren.”
Müslim 2191/46
98) et-TAYYİB
( الطَّيِّبُ )
Manası: “İyi, temiz, pak olan.”
Müslim 1015/65
99) el-VİTR
( الْوِتْرُ )
Manası: “Tek olan, eşsiz.”
Buhari 6348
1) el-AFUVV
( الْعَفُوّ )
Manası: “Çok affeden, bağışlayan.”
Nisâ 43
2) el-A’LÂ
( الأَعْلَى )
Manası: “En yüksek, en yüce, en şerefli.”
Ağlâ 1
3) el-ÂHİR
( الآخِرُ )
Manası: “Son, nihayet, sonuncu.”
Hadîd 3
4) el-ÂLİM
( الْعَالِمُ )
Manası: “Bilen, bilgin, âlim.”
Haşr 22
5) el-ALÎM
( الْعَلِيمُ )
Manası: “Çok bilen, çok bilgili.”
Sebe 26
6) el-ALİYY
( الْعَلِىُّ )
Manası: “Yüksek, kadri yüce, şerefli.”
Sebe 23
7) ALLAH
( الله )
Manası: “Ulûhiyete mahsus sıfatların hepsini kendinde toplamış bulunan, ibadet edilen.”
Fâtiha 1
8) el-AZÎM
( الْعَظِيمُ )
Manası: “Büyük, yüce, azamet sahibi.”
Vâkıa 96
9) el-AZÎZ
( الْعَزِيزُ )
Manası: “Üstün, şerefli, kuvvetli, varlığı nâdir.”
Haşr 23
10) el-BÂRİ
( الْبَارِىءُ )
Manası: “Yaratıcı, hâlık.”
Haşr24
11) el-BASÎR
( الْبَصِيرُ )
Manası: “Görücü, gören.”
Feth 24
12) el-BÂTIN
( الْبَاطِنُ )
Manası: “Gizli olan, gizli ve sır olan şeyleri bilen.
Hadîd 3
13) el-BERR
( الْبَرُّ )
Manası: “Hayırlı, lütufkâr, iyilik, şefkat ve ihsan sahibi.”
Tûr 28
14) el-CEBBÂR
( الْجَبَّارُ )
Manası: “İkrah eden, zorâki yaptıran.”
Haşr 23
15) el-EHAD
( الأَحَدُ )
Manası: “Bir, biricik, benzeri olmayan.”
İhlâs 1
16) el-EKREM
( الأَكْرَمُ )
Manası: “En cömert, en çok kerem sahibi.”
Alak 3
17) el-EVVEL
( الأَوَّلُ )
Manası: “Birinci, ilk, evvel.”
Hadîd 3
18) el-FETTÂH
( الْفَتَّاحُ )
Manası: “Açan, çok iyi açıcı, kullara rızık kapılarını açan, insanlar arasında hükmeden.”
Sebe 26
19) el-ĞAFFÂR
( الْغَفَّارُ )
Manası: “Çokca bağışlayan, affeden.”
Gâfir 42
20) el-ĞAFÛR
( الْغَفُورُ )
Manası: “Çokca bağışlayan, affeden.”
Şûrâ 23
21) el-ĞANİYY
( الْغَنِيُّ )
Manası: “Zengin, başkasına muhtaç olmayan.
Muhammed 38
22) el-HABÎR
( الْخَبِيرُ )
Manası: “Her şeyden haberi olan, haberdar.”
Haşr 18
23) el-HAFİYY
( الْحَفِىُّ )
Manası: “Çokca ikram eden, lütufkâr.”
Meryem 47
24) el-HÂFİZ
( الْحَافِظُ )
Manası: “Koruyan, muhafaza eden, hâmi.”
Yûsuf 64
25) el-HAFÎZ
( الْحَفِيظُ )
Manası: “Emin, hafızası iyi olan, unutmayan.”
Hûd 57
26) el-HAKÎM
( الْحَكِيمُ )
Manası: “Hikmet sahibi, âlim, bilgin.”
Haşr 24
27) el-HAKK
( الْحَقُّ )
Manası: “Hak, gerçek.”
Yûnus 32
28) el-HÂLİK
( الْخَالِقُ )
Manası: “Örneksiz olarak yaratan, var eden.”
Haşr 24
29) el-HALÎM
( الْحَلِيمُ )
Manası: “Yumuşaklıkla muamele eden, eza ve cefaya tahammül eden.”
Ahzâb 51
30) el-HALLÂK
( الْخَلاَّقُ )
Manası: “Örneksiz olarak yaratan, var eden.”
Yâsin 81
31) el-HAMÎD
( الْحَمِيدُ )
Manası: “Övülmeye değer, hamd edilen.”
Şûrâ 28
32) el-HASÎB
( الْحَسِيبُ )
Manası: “Hesab gören, hesaba çeken ve kar-şılık verme hususunda kâfi olan.”
Nisâ 6
33) el-HAYY
( الْحَىُّ )
Manası: “Diri, hayat sahibi.”
Bakara 255
34) el-İLÂH
( الإِلهُ )
Manası: “Kulluk edilen, ibadet edilen.”
Zuhruf 84
35) el-KÂDİR
( الْقَادِرُ )
Manası: “Güç yetiren, güçlü.”
Enâm 37
36) el-KADÎR
( الْقَدِيرُ )
Manası: “Güç yetiren, güçlü.”
Haşr 6
37) el-KAHHÂR
( الْقَهَّارُ )
Manası: “Karşı konulmaz, yenen, gâlip, zorlayan.”
Gâfir 16
38) el-KÂHİR
( الْقَاهِرُ )
Manası: “Karşı konulmaz, yenen, gâlip, zorlayan.”
Enâm 18
39) el-KARÎB
( الْقَرِيبُ )
Manası: “Yakın olan.”
Sebe 50
40) el-KAVİYY
( الْقَوِىُّ )
Manası: “Kuvvetli, güçlü.”
Şûrâ 19
41) el-KAYYÛM
( الْقَيُّومُ )
Manası: “Herşeyi koruyan, tutan, idare eden.”
Bakara 255
42) el-KEBÎR
( الْكَبِيرُ )
Manası: “Büyük olan, kadri yüce.”
Nisâ 34
43) el-KERÎM
( الْكَرِيْمُ )
Manası: “Cömert, kerem sahibi.”
Neml 40
44) el-KUDDÛS
( الْقُدُّوسُ )
Manası: “Bütün noksanlıklardan münezzeh olan, temiz, kutsal.”
Haşr 23
45) el-LATÎF
( اللَّطِيفُ )
Manası: “Yumuşaklık ve lütufla iyilik eden, ihsan edici, merhamet eden.”
Mülk 14
46) el-MECÎD
( الْمَجِيدُ )
Manası: “Şanı yüce, şeref sahibi.”
Hûd 73
47) el-MELİK
( الْمَلِكُ )
Manası: “Mülk sahibi, hükümdar.”
Haşr 23
48) el-MELÎK
( الْمَلِيكُ )
Manası: “Mülk sahibi, hükümdar.”
Kamer 55
49) el-METÎN
( الْمَتِينُ )
Manası: “Sağlam ve güçlü olan, sâbit, kâvi.”
Zâriyat 58
50) el-MEVLÂ
( الْمَوْلَى )
Manası: “Efendi, sahip, veli.”
Bakara 286
51) el-MUBÎN
( الْمُبِينُ )
Manası: “Açık, net ve aşikâr olan.”
Nûr 25
52) el-MUCÎB
( الْمُجِيبُ )
Manası: “İcâbet eden, kabul eden.”
Hûd 61
53) el-MUHEYMİN
( الْمُهَيْمِنُ )
Manası: “Gözeten, kontrol eden.”
Haşr 23
54) el-MUHÎT
( الْمُحِيطُ )
Manası: “İhata eden, kuşatan.”
Fussilet 54
55) el-MUKÎT
( الْمُقِيتُ )
Manası: “Rızık veren, güç yetiren.”
Nisâ 85
56) el-MUKTEDİR
( الْمُقْتَدِرُ )
Manası: “İktidar sahibi, gücü yeten.”
Kamer 55
57) el-MU’MİN
( الْمُؤْمِنُ )
Manası: “İman edenlere eminlik veren, güvenlik sağlayan, kullarının hak olan şeylerini tasdik eden.”
Haşr 23
58) el-MUSAVVİR
( الْمُصَوِّرُ )
Manası: “Şekil veren.”
Haşr 24
59) el-MUTEÂLİ
( الْمُتَعَالِ )
Manası: “En yüce, en yüksek.”
Ra’d 9
60) el-MUTEKEBBİR
( الْمُتَكَبَّرُ )
Manası: “Bütün büyüklük ve yücelik vasıflarını kendinde toplayan.”
Haşr 23
61) en-NASÎR
( النَّصِيرُ )
Manası: “Yardım eden.”
Enfal 40
62) er-RAHÎM
( الرَّحِيمُ )
Manası: “Merhamet eden, bağışlayan.”
Fâtiha 1
63) er-RAHMÂN
( الرَّحْمَانُ )
Manası: “Merhameti çokca olan.”
Rahmân 1
64) er-RAKÎB
( الرَّقِيبُ )
Manası: “Gözeten, murâkabe eden.”
Ahzâb 52
65) er-RAÛF
( الرَّءُوفُ )
Manası: “Çok esirgeyen, şefkat ve merhamet gösteren.”
Haşr 10
66) er-REZZÂK
( الرَّزَاقُ )
Manası: “Rızıkları yaratan, mahlukâtına bahşeden.”
Zâriyat 58
67) es-SAMED
( الصَّمَدُ )
Manası: “Her şey varlığını ve bekasını O’na borçludur. Her şey O’na muhtaçtır. O hiçbir şeye muhtaç değildir. Her şeyin başvuracağı, yardım dileyeceği tek varlık O’dur.”
İhlâs 2
68) es-SELÂM
( السَّلامُ )
Manası: “Sâlim olan, selâmete çıkaran.”
Haşr 23
69) es-SEMÎ’
( السَّمِيعُ )
Manası: “İşiten, işitici.”
Nisâ 58
70) eş-ŞÂKİR
( الشَّاكِرُ )
Manası: “Karşılık veren.”
Bakara 158
71) eş-ŞEHÎD
( الشَّهِيدُ )
Manası: “Şâhid olan.”
Enâm 19
72) eş-ŞEKÛR
( الشَّكُورُ )
Manası: “Şükrün karşılığını veren.”
Şûrâ 23
73) et-TEVVÂB
( التَّوَّابُ )
Manası: “Tevbeleri çokca kabul eden.”
Nisâ 16
74) el-VÂHİD
( الْوَاحِدُ )
Manası: “Bir, tek, eşsiz, biricik.”
Gâfir 16
75) el-VÂRİS
( الْوَارِثُ )
Manası: “Bütün mahlûkât yok olduktan sonra bâki ve dâim olan.”
Enbiya 89
76) el-VÂSİ’
( الْوَاسِعُ )
Manası: “Herşeyi kaplayan, rahmeti herşeye şâmil, lütfu geniş olan.”
Bakara 261
77) el-VEDÛD
( الْوَدُودُ )
Manası: “Mahlûkâtını çok seven, çok sevilen.”
Hûd 90
78) el-VEHHÂB
( الْوَهَّابُ )
Manası: “Çokca hibe eden, bağışlayıp veren.”
Âli İmrân 8
79) el-VEKÎL
( الْوَكِيلُ )
Manası: “Vekil, koruyucu, güvenip dayanılan.”
Âli İmrân 173
80) el-VELİYY
( الْوَلِيُّ )
Manası: “İşleri üzerine alıp icrasını yüklenen, dost.”
Şûrâ 28
81) ez-ZÂHİR
( الظَّاهِرُ )
Manası: “Varlığı açık olan, aşikâr.”
Hadîd 3
82) el-BÂSIT
( الْبَاسِطُ )
Manası: “Dilediğinin rızkını açan, genişleten.”
Ahmed bin Hanbel 12592
83) el-CEMÎL
( الْجَمِيلُ )
Manası: “Güzellik sahibi, güzel.”
Müslim 147/91
84) el-CEVVÂD
( الْجَوَّادُ )
Manası: “Eli açık, cömertliği çok olan.”
Ebu Nuaym 5/29
85) el-HAKEM
( الْحَكَمُ )
Manası: “Hükmeden, hakim.”
Ebu Davud 4955
86) el-HAYİYY
( الْحَيِيُّ )
Manası: “Haya eden, hayalı.”
İbni Mace 3865
87) el-KÂBID
( الْقَابِضُ )
Manası: “Yakalayan, kabzalayıp zapdeden, ruhları kabzeden, öldüren.”
Ahmed bin Hanbel 12592
88) el-MENNÂN
( الْمَنَّانُ )
Manası: “Çokca iyilik ve ihsanda bulunan.”
Tirmizi 3774
89) el-MUAHHİR
( الْمُؤَخِّرُ )
Manası: “Geri bırakan, geciktiren.
Buhari 6336
90) el-MU’TÎ
( الْمُعْطِى )
Manası: “Veren, verici.”
Buhari 2902
91) el-MUHSİN
( الْمُحْسِنُ )
Manası: “İyilik eden, yaptığını güzel yapan.”
Taberani 7121
92) el-MUKADDİM
( الْمُقَدِّمُ )
Manası: “Öne geçiren, ileri alan.”
Buhari 6336
93) er-RABB
( الرَّبُّ )
Manası: “Efendi, sahip, düzene sokan, tedbir eden, terbiye eden, ıslah eden.”
Buhari 6244
94) er-REFÎK
( الرَّفِيقُ )
Manası: “Rıfk sahibi, yumuşak davranan.”
Müslim 2593/77
95) es-SEYYİD
( السَّيِّدُ )
Manası: “Mülk sahibi, efendi, yüce olan.”
Ebu Davud 4806
96) es-SUBBÛH
( السُّبُّوحُ )
Manası: “Bütün ayıp, kusur ve noksanlıklardan münezzeh.”
Müslim 487/223
97) eş-ŞÂFÎ
( الشَّافِي )
Manası: “Şifa veren, iyileştiren.”
Müslim 2191/46
98) et-TAYYİB
( الطَّيِّبُ )
Manası: “İyi, temiz, pak olan.”
Müslim 1015/65
99) el-VİTR
( الْوِتْرُ )
Manası: “Tek olan, eşsiz.”
Buhari 6348
