Kazananın haklı olduğu coğrafya!

‘Sıradanlık’ ile ‘Vasat altı’ el ele verip sel gibi akmaya başladığında önünde hiçbir baraj duramaz! İlk devre sonunda Ankaragücü karşısındaki Beşiktaş üzerinden yapılan Serdar Topraktepe güzellemelerinin hedefi Fernando Santos’un futbol bilgisini tartışmaktı. Tıpkı geçmişte Del Bosque, Aragones, Mancini, Zico, Prandelli Lucescu vb. için yapılanlar gibi. Amaç Topraktepe’den öte doğrudan Santos’u hırpalamaktı. Vara yoğa şut atmanın hücum etmek olduğu bellenen bir yerde duruma şaşmamak gerek elbette! İlk devresinde 9 orta yapıp, birine bile dokunamamış Beşiktaş için yayıncı kuruluş yorumcuları ‘Doğru oyun ve doğru oyuncu pozisyonu tercihlerinden’ söz ediyorlardı. Biliyoruz ki, yalnız değiller. Onlar ülkedeki hakim bakış açısının sözcüleri sadece. Ülke futbolu tam da bu karşılıklılık nedeniyle sıradanlığa mahkum edilmiş vaziyette. Küme düşmemek için çırpınan bir takımla yakın zamanda muazzam bonservis harcamaları yapan ‘Çürümüş takım’ın maçında skor değil ama hücum istatistikleri Ankaragücü’nü işaret ediyordu. Buna rağmen skoru önceleyen ‘Övgü makinası’ mevcut durumun geçici olduğunu bir kenara koyup mucize arayışına yönelecek. Kaleyi görenin vurduğu (!) maçta Beşiktaş öyle ya da böyle kazandı. Öyle ya burası ‘Doğru’’nun değil ‘Kazananın haklı’ olduğunun varsayıldığı coğrafya. ‘Kötü oynarken de kazanmayı bileceksin’ gibi tuhaflıkların kabuk gördüğü yerde yenilenen yenenden daha da kötü durumda olabileceği nedense akıllara gelmiyor bir türlü. Beşiktaş’ın yolu uzun. Hatta hayli uzun ve çok da çetin bir yolculuk bu... Çünkü takımın geleceğinin ehil ellerce kurgulandığına dair şüpheler hayli derin! Dün akşamı kurtardılar ama futbolları hala umutvar görünmüyor. Çünkü sezon başından bu yana en çok da antrenmanları kaybetmiş bir takım Beşiktaş. Bir an önce karar verip geleceğin inşaası için kolları sıvamak ama bunu da günün futbol bilgisinin ilkeleri ışığında yapmaya çalışmak öncelik olmalı. Yoksa övgüde boğulmak işin en kolayı… Cem Dizdar/fanatik