1) Elem ve üzüntü, ayrılık ve musibet, mademki Allahü teâlânın irade ve takdiri iledir. O halde Ondan gelen her şeye razı olmak lazımdır.
2) En büyük günahlardan biri de, insanlarla alay etmektir.
3) Ahireti verip dünyayı almak, yani Haktan halka yüz çevirmek akılsızlıktır.
4) İnsanlar arasında bulun, fakat kimseye yük olma!
5) Akıllı kimse, korktuğu başına gelmeden önce, onun çaresine bakar.
6) Lüzumsuz şeylerin peşinden koşan, lüzumlu şeyleri kaçırır.
7) Günlerin hayırlısı Cuma, ayların hayırlısı Ramazan, amellerin hayırlısı da vaktinde kılınan namazdır.
8) Tedbirini aldıktan sonra, Allahü teâlânın takdirine bağlanan, tevekkül sahibidir.
9) Anaya-babaya itaat etmek, büyük günahlara kefarettir.
10) Bir kimse, cahil iken varlıklı olduğu halde, âlim olunca muhtaç hâle düşebilir. Eğer rızk akla ve ilme göre verilseydi, hayvanlar cehaletleri sebebiyle helak olurlardı
11)Adalet, idarecilerin süsü ve güzelliğidir
12) Geçici lezzetlere, çabuk biten, tükenen dünyalıklara aldanmamalıdır.
13) Kulluk; her an Allahü teâlâya muhtaç olduğunu bilmek ve Onun Resulüne tam tâbi olmaktır.
14) Kur'an-ı kerim okunan eve bereket ve iyilik gelir. Melekler toplanıp, şeytanlar oradan kaçar.
15) Nafile ibadetlerin, farzlar yanındaki kıymeti, okyanus yanında, bir damla su gibi bile değildir.
16) Mal biriktirme hırsı olan kimseler, her zaman sıkıntı ve üzüntü içinde olurlar.
17) İhlas, dünya faydalarını düşünmeyip ibadetlerini yalnız Allahü teâlânın rızası için yapmaktır.
18) Dua, müminin silahıdır ve dinin direğidir. Göklerin ve yerin nurudur.
19) Allahü teâlâ günahları görür ve örter. İnsanlar ise, görmez ve söyler.
20) En büyük sermaye, Allahü teâlâya güvenip, insanlardan bir şey beklememektir.
21) Kim gülerek günah işlerse, ağlayarak Cehenneme gider.
22) Adalet, halkın dirliği ve düzeni; idarecilerin ise, süsü ve güzelliğidir.
23) Müminde, ihlas ve pişmanlık bulunursa, Allahü teâlâ onun bütün günahlarını affeder.
24) Eshab-ı kiram, sadece sohbet ile nihayetsiz kemalata vasıl oldular.
2) En büyük günahlardan biri de, insanlarla alay etmektir.
3) Ahireti verip dünyayı almak, yani Haktan halka yüz çevirmek akılsızlıktır.
4) İnsanlar arasında bulun, fakat kimseye yük olma!
5) Akıllı kimse, korktuğu başına gelmeden önce, onun çaresine bakar.
6) Lüzumsuz şeylerin peşinden koşan, lüzumlu şeyleri kaçırır.
7) Günlerin hayırlısı Cuma, ayların hayırlısı Ramazan, amellerin hayırlısı da vaktinde kılınan namazdır.
8) Tedbirini aldıktan sonra, Allahü teâlânın takdirine bağlanan, tevekkül sahibidir.
9) Anaya-babaya itaat etmek, büyük günahlara kefarettir.
10) Bir kimse, cahil iken varlıklı olduğu halde, âlim olunca muhtaç hâle düşebilir. Eğer rızk akla ve ilme göre verilseydi, hayvanlar cehaletleri sebebiyle helak olurlardı
11)Adalet, idarecilerin süsü ve güzelliğidir
12) Geçici lezzetlere, çabuk biten, tükenen dünyalıklara aldanmamalıdır.
13) Kulluk; her an Allahü teâlâya muhtaç olduğunu bilmek ve Onun Resulüne tam tâbi olmaktır.
14) Kur'an-ı kerim okunan eve bereket ve iyilik gelir. Melekler toplanıp, şeytanlar oradan kaçar.
15) Nafile ibadetlerin, farzlar yanındaki kıymeti, okyanus yanında, bir damla su gibi bile değildir.
16) Mal biriktirme hırsı olan kimseler, her zaman sıkıntı ve üzüntü içinde olurlar.
17) İhlas, dünya faydalarını düşünmeyip ibadetlerini yalnız Allahü teâlânın rızası için yapmaktır.
18) Dua, müminin silahıdır ve dinin direğidir. Göklerin ve yerin nurudur.
19) Allahü teâlâ günahları görür ve örter. İnsanlar ise, görmez ve söyler.
20) En büyük sermaye, Allahü teâlâya güvenip, insanlardan bir şey beklememektir.
21) Kim gülerek günah işlerse, ağlayarak Cehenneme gider.
22) Adalet, halkın dirliği ve düzeni; idarecilerin ise, süsü ve güzelliğidir.
23) Müminde, ihlas ve pişmanlık bulunursa, Allahü teâlâ onun bütün günahlarını affeder.
24) Eshab-ı kiram, sadece sohbet ile nihayetsiz kemalata vasıl oldular.