Yeniden Refah ve Mehmet Şimşek olaylarının benzerleri de yaşanıyor aslında. Muhtemelen falan da değil kesinlikle. Ankara'da benzerlerini mütemadiyen duyuyoruz ama ispat edemediğimizden yazamıyoruz.
Millet ittifakı içinden birilerine, ya da millet ittifakına katılmak üzere olan birçok isime Ak Parti tarafından bir sürü talep ve teklif geldiğini ama devamlı surette reddedildiğini duyuyoruz, ama genel olarak bunlar kapalı kapıların ardından sızıyor. O sebeple de haber haline gelemiyor.
Daha dün İYİ Parti ile yakınlaşma ihtimali olan ve hatta şu an İYİ partide bulunan en az 4 isimle ilgili olanları çok yakından ben duydum. Üzerine AK Partiden ayrılıp DEVA Partisine geçmeye niyetli olan isimlere gitmesinler diye yapılan teklifleri de. Dahası hepsinin reddedildiğini de.
Yeniden Refah ve Mehmet Şimşek olayları ise bu ispat edilemediği için net şekilde haber olmayan olayların aleni aşikar şekilde kamuoyuna yansıması oldu. AK Partili bir çok isim de zaten bu iki olayın bir fiyaskoya dönüşmesinden dolayı oldukça rahatsızlar ve bu iki olayı organize edenlerin ihanet içinde olduklarını partiyi küçük düşüren hamleler yaptıklarını söylüyorlar.
Ama aslında bence bu yaşananlar bir ihanet değil çaresizlik durumuna işaret ediyor. Yoksa 21 yıldır ne yaparsa yapsın, hangi politikayı savunursa savunsun iktidarda kalmayı başarmış bir siyasi oluşumun içindeki hiç kimse böyle bir ihaneti gerçekleştiremez. Bugün eleştiren AK Partililer ve başkaları muhakkak bu hamleleri engellerdi. Ancak ya tutarsa çaresizliği ile gerçekleşme anına kadar olayları akışına bıraktılar gibi görünüyor.
Yeniden Refah Partisinin ittifakı reddinin oy sayısından çok daha fazla ideolojik bir anlamı var muhakkak. Bu reddediş AK Partinin artık Milli Görüş sosyolojisine düşünüldüğü kadar hitap etmediğini gösteriyor. Çünkü Cumhur ittifakını asıl reddeden Yeniden Refah yönetimi değil, tabanı.
Yeniden Refah Partisinin kuruluş tarihi Aralık 2018 yani Millet ittifakının kuruluşundan 4 ay sonraya denk geliyor. Zaten bu parti kurulduğunda Milli Görüşün bir diğer temsilcisi Saadet Partisinde ciddi bir oy kaybı da olmadı, asıl kaybı AK Partinin yaşadığı kanaati çok daha yüksek.
Her şeye rağmen bu olayda da Mehmet Şimşek olayında da AK Partilileri asıl rahatsız eden şey kamuoyunun önünde reddedilmek oldu. Fatih Erbakan açıklama yapacakken TRT ekranlarından bile canlı yayın yapılıyor olması, ittifak görüşmeleri bitmeden kamuoyuna tamam mesajı verilmesi AK Partilileri asıl rahatsız eden şey oldu.
Mehmet Şimşek meselesi de aslında AK Partililere aynı açıdan rahatsızlık veriyor daha çok. Yani ön görüşme ile Mehmet Şimşek'in görevi kabul edeceği kesinleşmeden Cumhurbaşkanı Erdoğan'la parti genel merkezinde görüştürülmesi, bunun kamuoyuna açıklanması ve parti önünde Şimşek'ten açıklama bekleyen medya görüntüsü. Bu görüntüleri acemilik ve hatta ihanet olarak yorumluyorlar. Ancak dediğim gibi bence çaresizlik hali.
Şimşek'in görevi reddetmesi de sadece Mehmet Şimşek'in reddetmesi değil aslında. Çok daha geniş kapsamlı bir ret. Bir ekonomik ekol tarafından reddediliş, uluslararası finans çevreleri tarafından reddediliş.
Mehmet Şimşek bugün ülkede uygulanan ve tam olarak ne olduğu belli olmayan ekonomik modelin tam tersini temsil eden birisim. Göreve çağırılması bile aslında tamamen tutarsızlık. Hatta epistemolojik bir kopuş. Eğer bu görev teklifi bir model değişikliği anlamına geliyorsa son bir buçuk yılda yapılanları izah etmek açısından büyük bir tutarsızlık, eğer model değiştirmeyi düşünmeden yapılan bir teklifse de sadece ismini oraya koyması konusunu asla kabul etmeyecek birine yapılması açısından bir tutarsızlık.
Mehmet Şimşek görevi reddettiğini açıklarken de zaten uluslararası finans kuruluşlarındaki görevlerine atıfta bulundu. Yani aslında Türkiye'nin şu an içinde bulunduğu durumun ve izlediği yolun uluslararası finans çevreleri tarafından da kabul görmediğinin altını çizmiş oldu. Eğer böyle olmasa buna gerek duymaz sadece işlerim nedeniyle de diyebilirdi.
Bu iki denemenin ve kulislerde konuşulan ve Cumhur ittifakı tarafından yapılan diğer hamlelerin boşa çıkması aslında bütün anket çalışmalarından daha ciddi verilere işaret ediyor gibi görünüyor.
Millet ittifakı içinden birilerine, ya da millet ittifakına katılmak üzere olan birçok isime Ak Parti tarafından bir sürü talep ve teklif geldiğini ama devamlı surette reddedildiğini duyuyoruz, ama genel olarak bunlar kapalı kapıların ardından sızıyor. O sebeple de haber haline gelemiyor.
Daha dün İYİ Parti ile yakınlaşma ihtimali olan ve hatta şu an İYİ partide bulunan en az 4 isimle ilgili olanları çok yakından ben duydum. Üzerine AK Partiden ayrılıp DEVA Partisine geçmeye niyetli olan isimlere gitmesinler diye yapılan teklifleri de. Dahası hepsinin reddedildiğini de.
Yeniden Refah ve Mehmet Şimşek olayları ise bu ispat edilemediği için net şekilde haber olmayan olayların aleni aşikar şekilde kamuoyuna yansıması oldu. AK Partili bir çok isim de zaten bu iki olayın bir fiyaskoya dönüşmesinden dolayı oldukça rahatsızlar ve bu iki olayı organize edenlerin ihanet içinde olduklarını partiyi küçük düşüren hamleler yaptıklarını söylüyorlar.
Ama aslında bence bu yaşananlar bir ihanet değil çaresizlik durumuna işaret ediyor. Yoksa 21 yıldır ne yaparsa yapsın, hangi politikayı savunursa savunsun iktidarda kalmayı başarmış bir siyasi oluşumun içindeki hiç kimse böyle bir ihaneti gerçekleştiremez. Bugün eleştiren AK Partililer ve başkaları muhakkak bu hamleleri engellerdi. Ancak ya tutarsa çaresizliği ile gerçekleşme anına kadar olayları akışına bıraktılar gibi görünüyor.
Yeniden Refah Partisinin ittifakı reddinin oy sayısından çok daha fazla ideolojik bir anlamı var muhakkak. Bu reddediş AK Partinin artık Milli Görüş sosyolojisine düşünüldüğü kadar hitap etmediğini gösteriyor. Çünkü Cumhur ittifakını asıl reddeden Yeniden Refah yönetimi değil, tabanı.
Yeniden Refah Partisinin kuruluş tarihi Aralık 2018 yani Millet ittifakının kuruluşundan 4 ay sonraya denk geliyor. Zaten bu parti kurulduğunda Milli Görüşün bir diğer temsilcisi Saadet Partisinde ciddi bir oy kaybı da olmadı, asıl kaybı AK Partinin yaşadığı kanaati çok daha yüksek.
Her şeye rağmen bu olayda da Mehmet Şimşek olayında da AK Partilileri asıl rahatsız eden şey kamuoyunun önünde reddedilmek oldu. Fatih Erbakan açıklama yapacakken TRT ekranlarından bile canlı yayın yapılıyor olması, ittifak görüşmeleri bitmeden kamuoyuna tamam mesajı verilmesi AK Partilileri asıl rahatsız eden şey oldu.
Mehmet Şimşek meselesi de aslında AK Partililere aynı açıdan rahatsızlık veriyor daha çok. Yani ön görüşme ile Mehmet Şimşek'in görevi kabul edeceği kesinleşmeden Cumhurbaşkanı Erdoğan'la parti genel merkezinde görüştürülmesi, bunun kamuoyuna açıklanması ve parti önünde Şimşek'ten açıklama bekleyen medya görüntüsü. Bu görüntüleri acemilik ve hatta ihanet olarak yorumluyorlar. Ancak dediğim gibi bence çaresizlik hali.
Şimşek'in görevi reddetmesi de sadece Mehmet Şimşek'in reddetmesi değil aslında. Çok daha geniş kapsamlı bir ret. Bir ekonomik ekol tarafından reddediliş, uluslararası finans çevreleri tarafından reddediliş.
Mehmet Şimşek bugün ülkede uygulanan ve tam olarak ne olduğu belli olmayan ekonomik modelin tam tersini temsil eden birisim. Göreve çağırılması bile aslında tamamen tutarsızlık. Hatta epistemolojik bir kopuş. Eğer bu görev teklifi bir model değişikliği anlamına geliyorsa son bir buçuk yılda yapılanları izah etmek açısından büyük bir tutarsızlık, eğer model değiştirmeyi düşünmeden yapılan bir teklifse de sadece ismini oraya koyması konusunu asla kabul etmeyecek birine yapılması açısından bir tutarsızlık.
Mehmet Şimşek görevi reddettiğini açıklarken de zaten uluslararası finans kuruluşlarındaki görevlerine atıfta bulundu. Yani aslında Türkiye'nin şu an içinde bulunduğu durumun ve izlediği yolun uluslararası finans çevreleri tarafından da kabul görmediğinin altını çizmiş oldu. Eğer böyle olmasa buna gerek duymaz sadece işlerim nedeniyle de diyebilirdi.
Bu iki denemenin ve kulislerde konuşulan ve Cumhur ittifakı tarafından yapılan diğer hamlelerin boşa çıkması aslında bütün anket çalışmalarından daha ciddi verilere işaret ediyor gibi görünüyor.
