Sev dediler bana..
Hep sevdim.. Çok sevdim..
Her geleni , gidenden çok sevmeye gayret ettim..
Giden çok sevilmekten bıktığı için giderdi..
Gelense daha çok sevgi görmek için gelirdi..!
Anlayacağınız hep.. Çok sevendim..
Gün geldi.. Herşey bitti..! Herkes gitti ..!
Tüm sevdiklerim beni terketti..
Aşk, Dostluk, Arkadaşlık beni terketti..
Dedim ya .. Hep çok sevendim..
Şairinde dediği gibi..
"sevilen hiç bilmedi sevmenin sevilmekten daha güzel olduğunu" ...
Evet sevmek çok güzeldi..
Ama bir yerden sonra canım yanarak sevdim..
Bu yürek bir yerden sonra sevilmek istedi..
Boşa giden değerleri uğuruna ..
Bu yürek, gün geçtikçe katlanacak, boşa gitmeyecek değerlere karşılık vermek istedi..
Herşey karşılıklı kavramını geçmelisin !
Anlatmak istediğim o değil..
O düpedüz bencilliğin timsali..
O düpedüz hainlik..
O zaman o "seni seviyorum" demedi diye sende deme..
O kızdı diye sende kız..
Yargıla onu kendi boşluklarında, sebepsiz yere..
Evet sevdim ya hep !
Boşa gitti ya hepsi..!
Ama herşeye rağmen vazgeçemiyorum yine sevmekten..
İçim acıya acıya seviyorum ..
Kalbim parçalana parçalana.. Adeta aşkımla ölürcesine yaşıyorum..
İstedim ki ! Biri de beni.. Az buçuk da olsa sevsin..
Kalan tüm sevdamı ona bahşedeyim..
Kalan tüm değerler, onun üzerine olsun..
Onda dönsün dünyam..
Onda olsun hayat..
Onda olsun yaşanmışlık..
O olsun sadece..!
Bana sev dedi şiirler..
Bana sev dedi şarkılar..
Çok sevdim.. Şiirler yazdım..
Kelimeler bir araya gelip cümlelerle.. Cümleler biraraya gelip paragraflarla..vs.
Yine de anlatamadım aşkımı..
Anlamadılar aşk-ı..
Onlar anlamadıkça..verdiğim değerler boşluklarda son buldu..
Çoğunu çöpe attım..
Geçen yıllar misali her yazdığım şiiri buruşturup çöp kutusuna attım..
Aşkla bakmıştım oysa hep..
Bazense Utanarak...
O utanç sevmekten değildi... "Sevdiğim"den utanmıştım..
"Biri de beni sevseydi" diyordum, sevmelerime rağmen..
Sevebilme yetisine sahip bir yiğit çıkamadı bunca zaman karşıma..
O cesaret yoktu onlarda..
Onların "Aşk" dediği..
Kara kaş- Kara göz Aşkıydı..
Onlar kimseye görmeden aşık olamadı..
Onlar kimseyle dokunmadan aşkı yaşayamadı..
Onlar hep hissetmek istedi..
Ama hissetmek istedikleri "Aşk" mıydı..
Hayır değildi ..!
Hissetmek istedikleri...
Bedenlerin temasıyla oluşan ateşti..
Hissetmek istedikleri...
Dudakların götürdüğü o yalancı cennetti..
Hissetmek istedikleri...
Ellerin daima tene değmesiydi..
Bende hissetmek istedim..!
Ama aşkı.......!
Bedenlerin uzaktan uzağa bitmeyen arzusunu..
Dudaklardan çıkan o içten sözlerin masumluğunu..
Ellerin daimi kalbe dokunuşunu..
İstedim ben..!!!
Aşk buydu benim gözümde..
Aşk .. Somut olmadı hiç..
Evlenmedende somut olmayacaktı..
Aşk ..
Evet Aşk !!! Ömr-ü billah soyut kalacaktı..
Evlenene kadar Aşk..!
Evlendikten sonra da Sevda olacaktı..!!!
Benim amacım hep..
Sevday'ı yaşamaya değecek Aşk'ı bulmaktı..!
Alıntı
Hep sevdim.. Çok sevdim..
Her geleni , gidenden çok sevmeye gayret ettim..
Giden çok sevilmekten bıktığı için giderdi..
Gelense daha çok sevgi görmek için gelirdi..!
Anlayacağınız hep.. Çok sevendim..
Gün geldi.. Herşey bitti..! Herkes gitti ..!
Tüm sevdiklerim beni terketti..
Aşk, Dostluk, Arkadaşlık beni terketti..
Dedim ya .. Hep çok sevendim..
Şairinde dediği gibi..
"sevilen hiç bilmedi sevmenin sevilmekten daha güzel olduğunu" ...
Evet sevmek çok güzeldi..
Ama bir yerden sonra canım yanarak sevdim..
Bu yürek bir yerden sonra sevilmek istedi..
Boşa giden değerleri uğuruna ..
Bu yürek, gün geçtikçe katlanacak, boşa gitmeyecek değerlere karşılık vermek istedi..
Herşey karşılıklı kavramını geçmelisin !
Anlatmak istediğim o değil..
O düpedüz bencilliğin timsali..
O düpedüz hainlik..
O zaman o "seni seviyorum" demedi diye sende deme..
O kızdı diye sende kız..
Yargıla onu kendi boşluklarında, sebepsiz yere..
Evet sevdim ya hep !
Boşa gitti ya hepsi..!
Ama herşeye rağmen vazgeçemiyorum yine sevmekten..
İçim acıya acıya seviyorum ..
Kalbim parçalana parçalana.. Adeta aşkımla ölürcesine yaşıyorum..
İstedim ki ! Biri de beni.. Az buçuk da olsa sevsin..
Kalan tüm sevdamı ona bahşedeyim..
Kalan tüm değerler, onun üzerine olsun..
Onda dönsün dünyam..
Onda olsun hayat..
Onda olsun yaşanmışlık..
O olsun sadece..!
Bana sev dedi şiirler..
Bana sev dedi şarkılar..
Çok sevdim.. Şiirler yazdım..
Kelimeler bir araya gelip cümlelerle.. Cümleler biraraya gelip paragraflarla..vs.
Yine de anlatamadım aşkımı..
Anlamadılar aşk-ı..
Onlar anlamadıkça..verdiğim değerler boşluklarda son buldu..
Çoğunu çöpe attım..
Geçen yıllar misali her yazdığım şiiri buruşturup çöp kutusuna attım..
Aşkla bakmıştım oysa hep..
Bazense Utanarak...
O utanç sevmekten değildi... "Sevdiğim"den utanmıştım..
"Biri de beni sevseydi" diyordum, sevmelerime rağmen..
Sevebilme yetisine sahip bir yiğit çıkamadı bunca zaman karşıma..
O cesaret yoktu onlarda..
Onların "Aşk" dediği..
Kara kaş- Kara göz Aşkıydı..
Onlar kimseye görmeden aşık olamadı..
Onlar kimseyle dokunmadan aşkı yaşayamadı..
Onlar hep hissetmek istedi..
Ama hissetmek istedikleri "Aşk" mıydı..
Hayır değildi ..!
Hissetmek istedikleri...
Bedenlerin temasıyla oluşan ateşti..
Hissetmek istedikleri...
Dudakların götürdüğü o yalancı cennetti..
Hissetmek istedikleri...
Ellerin daima tene değmesiydi..
Bende hissetmek istedim..!
Ama aşkı.......!
Bedenlerin uzaktan uzağa bitmeyen arzusunu..
Dudaklardan çıkan o içten sözlerin masumluğunu..
Ellerin daimi kalbe dokunuşunu..
İstedim ben..!!!
Aşk buydu benim gözümde..
Aşk .. Somut olmadı hiç..
Evlenmedende somut olmayacaktı..
Aşk ..
Evet Aşk !!! Ömr-ü billah soyut kalacaktı..
Evlenene kadar Aşk..!
Evlendikten sonra da Sevda olacaktı..!!!
Benim amacım hep..
Sevday'ı yaşamaya değecek Aşk'ı bulmaktı..!
Alıntı
