Nuti
Forum Üyesi
- Katılım
- 13 Eyl 2022
- Mesajlar
- 734
- Puanları
- 0
Varlığımı ilk farkettiği anda,
Yüzünün aldığı o masum ifadeyi,
Gözlerindeki ışığı ve yüreğindeki coşkuyu,
Annemi anlatın bana...
Elini karnına götürüp, tebessüm edişini,
Annemin o sevincini anlatın bana..
Dokuz ay durmadan bana seslenişini,
Her geçen gün biraz daha hızlı çarpan kalbini,
Gece gündüz yalnız beni düşünen beynini,
Benimle yatıp kalkan bedenini,
Sabah güneşi gibi ışıldayan gelecek düşlerini,
Annemin özlemini anlatın bana...
Ellerini anlatın..pamuk ellerini,
Bir de gülüşünün güzelliğini,
Yumuşacık dokunuşlarının gizemini,
’Bebeğim’diye karnını okşarken, aslında yüreğim oluverişini,
Annemin yaşam sevincini anlatın bana...
Daha ben doğmadan,yüreğine dolan hayallerini,
Beni beyninde resmedişini,
Ve sabırsızlıkla bekleyişini,
Annemin o tatlı acelesini anlatın bana...
Şarkıları sessizce mırıldanışını,
Biriktirdiği özlem şiirlerini özenle saklayışını,
Hergün bir yenisini ezberlediği ninnilerin ezgisini,
Annemin sesini anlatın bana..
Ve ;
Beklenen gün ansızın geliverdiğinde,
Sancısıyla hasretini sevgi yumağına döndürdüğü hastaneyi,
Çektiği acı ve sancı arasında inatla gülümseyişini,
’İşte buraya kadar,az kaldı
Hasret bitiyor bebeğim’ deyişini..
........Ve o boğazına düğümlenen,
........Orada kalan,
........Duyulmayan,
Son sözlerini......
anlatın..!!!
....SUSUN SONRA......!!!!
Kötü ve zamansız yapılmış bir şaka gibi,
Dünyaya gelişimin hemen ardından,
Annemin sonsuz uykuya dalışından,
Bir kere bile koynuna alıp beni koklayamayışından....
BAHSETMEYİN..!!!
Ben anne özlemiyle dolu olacak bir hayata,
Acı bir merhaba derken,
Annemin zamansız vedasını,
Bir kaç cümleye sığdırmayın...
Yarım kalan,
Yaşanmamışlıkla dolan,
Yıllar geçmesine rağmen hala kanatan,
Her anne sesinde yüreğimi dağlayan,
Adı : Doğum ve ölüm olan...
HÜZÜNLÜ BİR ROMAN!!!
Siz yalnızca annemi anlatın bana...
O yaşarken gördüğünüz halini,
Güzelliğini..Sevgisini..Yaşam sevincini..Ninnilerini..
Beni bekleyişini..
ANNEMİ,
RUHU BENİMLE YAŞAYAN,
KANATSIZ MELEÐİMİ !!!
anlatın.
Yetmez cümleleriniz, bilemezsiniz gerisini,
Doğar doğmaz başlayan acım,
YILLARDIR BENDE GİZLİ......!!!
Ayşe YÖRÜK
07.04.2007 İST.
Yüzünün aldığı o masum ifadeyi,
Gözlerindeki ışığı ve yüreğindeki coşkuyu,
Annemi anlatın bana...
Elini karnına götürüp, tebessüm edişini,
Annemin o sevincini anlatın bana..
Dokuz ay durmadan bana seslenişini,
Her geçen gün biraz daha hızlı çarpan kalbini,
Gece gündüz yalnız beni düşünen beynini,
Benimle yatıp kalkan bedenini,
Sabah güneşi gibi ışıldayan gelecek düşlerini,
Annemin özlemini anlatın bana...
Ellerini anlatın..pamuk ellerini,
Bir de gülüşünün güzelliğini,
Yumuşacık dokunuşlarının gizemini,
’Bebeğim’diye karnını okşarken, aslında yüreğim oluverişini,
Annemin yaşam sevincini anlatın bana...
Daha ben doğmadan,yüreğine dolan hayallerini,
Beni beyninde resmedişini,
Ve sabırsızlıkla bekleyişini,
Annemin o tatlı acelesini anlatın bana...
Şarkıları sessizce mırıldanışını,
Biriktirdiği özlem şiirlerini özenle saklayışını,
Hergün bir yenisini ezberlediği ninnilerin ezgisini,
Annemin sesini anlatın bana..
Ve ;
Beklenen gün ansızın geliverdiğinde,
Sancısıyla hasretini sevgi yumağına döndürdüğü hastaneyi,
Çektiği acı ve sancı arasında inatla gülümseyişini,
’İşte buraya kadar,az kaldı
Hasret bitiyor bebeğim’ deyişini..
........Ve o boğazına düğümlenen,
........Orada kalan,
........Duyulmayan,
Son sözlerini......
anlatın..!!!
....SUSUN SONRA......!!!!
Kötü ve zamansız yapılmış bir şaka gibi,
Dünyaya gelişimin hemen ardından,
Annemin sonsuz uykuya dalışından,
Bir kere bile koynuna alıp beni koklayamayışından....
BAHSETMEYİN..!!!
Ben anne özlemiyle dolu olacak bir hayata,
Acı bir merhaba derken,
Annemin zamansız vedasını,
Bir kaç cümleye sığdırmayın...
Yarım kalan,
Yaşanmamışlıkla dolan,
Yıllar geçmesine rağmen hala kanatan,
Her anne sesinde yüreğimi dağlayan,
Adı : Doğum ve ölüm olan...
HÜZÜNLÜ BİR ROMAN!!!
Siz yalnızca annemi anlatın bana...
O yaşarken gördüğünüz halini,
Güzelliğini..Sevgisini..Yaşam sevincini..Ninnilerini..
Beni bekleyişini..
ANNEMİ,
RUHU BENİMLE YAŞAYAN,
KANATSIZ MELEÐİMİ !!!
anlatın.
Yetmez cümleleriniz, bilemezsiniz gerisini,
Doğar doğmaz başlayan acım,
YILLARDIR BENDE GİZLİ......!!!
Ayşe YÖRÜK
07.04.2007 İST.