29 yıldır dinmeyen acı: Başbağlar Katliamı

Erzincan'ın Kemaliye ilçesinde, 29 yıl önce 33 sivilin teröristlerce katledildiği ve terör örgütü PKK'nın en büyük sivil katliamlarından olan Başbağlar Katliamı'nın acısı dinmiyor.
Türkiye'de, 1993 yılının Temmuz ayında meydana gelen iki katliam, ülke tarihinin en acı hatıraları olarak kayda geçti.

2 Temmuz 1993'te Pir Sultan Abdal Şenlikleri için Sivas'ta bulunan yazar ve sanatçılardan oluşan 33 kişi, kaldığı otelde yakılarak öldürüldü. Bu katliamın ardından üç gün sonra ise Erzincan'ın Kemaliye ilçesine bağlı Başbağlar köyüne silahlı bir grup tarafından düzenlenen baskında 33 kişi hayatını kaybetti.

Başbağlar katliamı nasıl gerçekleşti ?

Erzincan'ın Kemaliye ilçesinde 29 yıl önce 33 sivil silahlı bir grup tarafından katledildi.

Erzincan kent merkezine 220 kilometre uzaklıktaki Başbağlar köyüne 5 Temmuz 1993 akşamı gelen ve kendilerini PKK'lı olarak tanıtan şahıslar, kadınları derede topladıktan sonra para, altın ve değerli eşyayı alarak, evlerin bir bölümünü ateşe verdi. Köyün erkeklerinden 28'i kurşuna dizilerek, 5 kadın ise kaldıkları evde çıkan yangın sonucu can verdi.

Katliamın sorumluları kim ?

PKK lideri Abdullah Öcalan İmralı'da yargılandığı duruşmada, katliamdan haberi olmadığını söylemişti. Öcalan, Başbağlar köyüne düzenlenen terör saldırısının "Doktor Baran" kod adlı örgütün yerel sorumlusu tarafından düzenlendiğini ifade etti.

Katliam gerçekleştiğinde Erzincan Valisi olan Recep Yazıcıoğlu, baskının PKK tarafından düzenlendiğini, örgüt üyelerinin baskın sırasında bildiri dağıttıklarını söyledi.

Başbağlar katliamının görgü tanığı ne diyor?

Katliamda eşi ve yakınlarını kaybeden 53 yaşındaki Hatice Özdemir, katillerin aradan geçen 29 yıla rağmen bulunamamasından yakınıyordu: "Anlatmakla bitmiyor bu acı. Sesimiz çok uzaklara gitti ama bizim acımızı anlayan çok az insan oldu. Katliamın olduğu akşam eşim akşam namazı için camiye gitmişti. Ben de bir yaşındaki kızım için annemlerden keçi sütü almak amacıyla onlara gitmiştim. Annemlere vardığımda köye teröristlerin geldiğini duydum. Bunun üzerine çocuklarımı bir araya toplayarak eve gitmek istediğimde bir terörist önüme atladı. Konuşma yapacaklarını söyleyerek kadınları bir yere, erkeklerimizi ise bir yere topladılar. Toplandığımız yerde bir müddet sonra yoğun bir silah sesi duyduk. Teröristler gittikten sonra gece boyunca bekledik ve sabah namazı vakti girdiğinde silah sesinin geldiği yere gittik. Eşimin ölmüş olabileceğini düşünmek istemiyordum fakat gittiğimizde hepsi şehit olmuştu."