Mutluluğun gözü kördür, Yalnızlık sağır. Ondandır biri tökezleyerek yürür, Öbürü uykusunda bile bağırır. Mutluluk yalnız kendisini görür; Unutur bu yüzden ilkin kendisini. Yalnızlık kendi tutukluğunda özgür, Boyuna bekler dönsün diye sesini.
Özdemir Asaf | Yalnızlığa Övgü Şiiri
Özdemir Asaf | Yalnızlığa Övgü Şiiri